हेच खरे

अश्रू ते लोचनी लपवतेस कशाला ? सांग पापण्यांना फसवतेस कशाला ?

शब्द येता ओठी त्यास अडवतेस कशाला? मग चावून अधराना दुखावतेस कशाला?

येता विचार मनी, दडवतेस कशाला? देवूनी हुंदके मग रडतेस कशाला?

गर्दी भावनांची, तू झाकतेस कशाला  भाव विभोर चेहर्याला , असली शिक्षा कशाला

कशा कशाला तू फसवशील, रडवशील, झाकशील  आठवण येता त्याची राहवेल का त्या खळ्यांना

खुदकन हसून फोडतील सारे भांडे तुझे ...प्रेमच ते असे लपविता येत नाही हेच खरे...