कुणास ठाऊक.

आलीस तरी तुला सगळं आठवेल की नाही कुणास ठाऊक !!!

आता तुला सगळं जुनं आठवेल की नाही कुणास ठाऊक ...

सारे प्रहर ... आपले शहर .. गर्दीचा कहर ...

 त्या गर्दीत तु मला आणि मी तुला शोधायचो ...
शोधता शोधता आपणच मग हरवायचो ...

एकमेकांची आठवण काढत खूप एकटे फिरायचो ...

जसं एकच ट्रेन मधे वेगळ्या डब्यात शिरायचो ...

अधून मधून दूर जायची आपली सवय तिथली ...
तुझं गाव कुठलं अन तुझी पायवाट कुठली ... एकमेकांची उगाच अशी चेष्टा करत राहायचो .. 

गोंधळलेले चेहरे आपले हसत हसत पहायचो ... 

तिच चेष्टा खरी होईल कधीच वाटलं नव्हतं ...
गर्दीत तेंव्हा डोळ्यात कधी पाणी दाटलं नव्हतं ... आता वय निघत चाललंय हलक्या हलक्या पावलांनी ...
त्यात मला वेढलंय पुन्हा तुझ्या जुन्या सावल्यांनी ... एक एक सावलीत उन्हासारख सारं लक्ख आठवतंय ...
एकट्यामधून उठून मला गर्दीत कुणी पाठवतंय ... मी उठून येईन ही... मागे वळून पाहीन ही... मलाच शोधत राहीन ही ..गर्दीत हरवून जाईन ही ... तुला मात्र कुणी तुझं पाठवेल की नाही कुणास ठाऊक ...
तुला मात्र कुणी तुझं पाठवेल की नाही कुणास ठाऊक ...
आलीस तरी तुला सगळं आठवेल की नाही कुणास ठाऊक !!!
आता तुला सगळं जुनं आठवेल की नाही कुणास ठाऊक !!!!